Apple en Haar Interne Oorlog

Wat is er de afgelopen jaren met mij gebeurd? Ik ben verschoven van een Apple hater naar een Iphone bezitter. Dit 'bedrijfje' was in mijn ogen een groot monster die letterlijk zijn fabrieksarbeiders opat. Zo zijn er vele mensen door giftige stoffen in de fabrieken gedood. Ook werden er allemaal stellages gebouwd die ervoor zorgde dat het plegen van zelfmoord onmogelijk werd. Wat vond ik het toch een smerig bedrijf. En tegelijkertijd werd die Steve Jobs door de westerse beschaving als de koning van de mensheid neergezet. Ik keek dan ook nog liever de hele dag naar omroep MAX dan dat ik aan deze praktijken dacht.

Maar dit is verleden tijd, want heb een Iphone! Zo zie ik nu Steve Jobs als een groot genie die zonder mitsen en maren in het rijtje van Da Vinci en Columbus past. Kijk nou wat voor prachtige producten hij op de markt heeft gebracht. Het design is van hemelse schoonheid en de snelheid is bovennatuurlijk te noemen. Daarom wil ik God (Steve Jobs), de marketeer, mijn vrienden en ouders bedanken voor mijn aankoop.

De macht van het Frame

Adverteren is iets waar vroeger al veel mee werd geëxperimenteerd. Zo ook in de vroegere overvolle Bioscopen. Een van de pioniers was James Vicary. Hij was een van de eerste marktonderzoekers die speelde op ons onbewuste. We kennen allemaal wel het verhaal dat er met 1 frame (0,03 seconde) reclame werd getoond. Zo stond er in zo'n frame Hungry? Eat popcorn, maar onze hersenen zijn veel te traag om maar iets van de boodschap te lezen. Toch ging de omzet van het popcorn met zo'n 60 procent omhoog!

Dit was dus een echte Top ontdekking om de consumenten onbewust te bespelen. Hierdoor kon zelfs een kleuter met knip en plak ervaring ongekende macht uitoefenen. Hierdoor is de techniek na grondig onderzoek illegaal verklaard. Het allermooiste van het verhaal is dat de resultaten door Vicary verzonnen zijn en heeft dat met gehangen hoofd bekend.  Het was dus een wanhopige poging om zijn adverteertechniek letterlijk te adverteren. Dit is al bijna 50 jaar geleden en geloofde gister nog in deze framemythe.

Baby Casper

Oohw wat lig ik toch lekker in mijn babybedje die met grote waarschijnlijkheid door middel van veel gevloek en gekreun in elkaar is gezet. Het is een echte IKEA, maar door de grote klunzigheid voelt het als een speciaal bedje voor mij! Boven mijn hoofd hangt een mooi draaierig lampje die een rustgevend lichtspektakel verzorgd. Mijn ogen worden zwaarder en zwaarder. Ik zak weg in een heerlijke droomland  waar stoute elfjes en te vriendelijke marsmannetjes wonen.

Opeens slaan mijn ogen open. Er heerst een grote stilte, maar voel aangekoekte poep en nattigheid in mijn luier. Ook zit er een of ander monster in mijn buik die mij vergezeld met onderwatermuziek. Dit moet worden opgelost. Mijn instinct neemt de touwtjes over en zorgt voor het huilen. Mijn niet getrainde stembanden produceren op dit moment geluiden die door merg, been en vooral muren gaan. Er gebeurt niets en ga over van huilen naar het schitterende krijsen. Ik hoor een zucht vanuit de slaapkamer en ga vanuit geluk nog harder huilen. Hierdoor zijn de voetstappen onverstaanbaar en zie opeens een moeder met enorme wallen voor me staan. Jeej!

Ze tilt me teder op en ruikt opeens mijn ongelukje en zegt met een veel te hoge stem: heb jij een poepie gedaan? Vervolgens word ik ontbonden van mijn luier en krijg een aangename nabehandeling van een Zwitsal billendoekje die ervoor zorgt dat mijn billetjes zachter worden dan ooit tevoren. Puur genieten! En omdat mijn moeder zo lief is, krijg ik de allerduurste luiers die het mogelijke maken dat ik theoretisch gezien dubbele salto's en schroeven kan maken. Het gekke is dan ook dat ik in mijn nakie op mijn knieën ren, maar met deze luiers alle tricks kan uitvoeren die op onze planeet mogelijk zijn.

Ook heeft mijn moeder een ander geheim spulletje wat in de onderwereld Nutrilon wordt genoemd. Dit is babyvoeding die ervoor zorgt dat je een ongekende weerstand hebt. Hierdoor kan je me s'winters met blote bast in de wandelwagen aantreffen. Ik heb gewoon geen kleren nodig!

Bedankt lieve Mama

Groot Antidepressiva Gebruik onder Weerpresentatoren

Het is een mooie dag vandaag! de tranen springen in mijn ogen. Deels door mijn hooien-koorts, maar natuurlijk voor het overgrote deel door het weer. Heerlijk. Door al die negatieve berichtgeving van de weermannen en vrouwen kon je amper nog geloven dat de zon nog ooit zal gaan schijnen. Ik heb hier in Nederland altijd maar het gevoel dat je naar een rouwadvertentie zit te kijken die door middel van de nieuwste techniek door de weerman wordt betast. Met blozende wangetjes en grote onkundige zwaaibewegingen worden de regenwolken van week naar week getoond. Dit beeld kan je het beste beschrijven als depressiva in zijn puurste vorm.

Er wordt dus een enorm pessimistisch kader van het weer geschetst. Hierdoor genieten we nog veel meer van de mooie dagen. We kopen meteen zomerkleren, zonnebrillen, zonnebrand, slippers, zwembroeken, bikini's, parasols en gaan vaak al met al deze hoognodige spullen als uitsloverige pauwen op het terras zitten. Het allermooiste is dan ook dat het de volgende dag gewoon weer gaat regenen en de weervoorspellers weer verder gaan met hun pessimistische kunstjes. Als het dan weer mooi weer wordt, komen de tienen van Piet Paulusma op de beeldbuis en gaan we weer lekker kopen en kopen.

Weermensen zijn dan ook de uitvoerders van de kapitalistische macht!  Hier hebben ze last van en gaan aan als beesten aan de antidepressiva. Hier de top 4 grootgebruikers

4

Peter Timofeeff

3

Piet Paulusma

2

Marjon de Hond

1

Erwin Kroll

Wraptastic

Geen uitleg nodig.

Vierkante wielen zijn ook wielen

Ik ben er niet trots op, maar heb een hekel aan de NS. Hoezo? Ze komen nooit op tijd en bij een beetje regen, wind, sneeuw of vorst is er geen trein te bekennen. Toch wordt er nog steeds gezegd dat het beter is om met de trein te reizen voor het milieu, maar dat vraag ik me af. Je krijgt door de algemene bekende  fratsen van de NS gewoon letterlijk spontane diarree op het perron. Hierdoor zijn er vaak grote deals van bedrijven vervallen, omdat je niet met een bevuild pak in een vergadering gaat zitten.

Economisch gezien is het dus helemaal niet goed om met de NS te reizen, omdat je er gewoon niet op kan vertrouwen. Daarom is het juist goed om met alternatief-individueel vervoer te komen. Denk bijvoorbeeld: sportvliegtuigjes, zeppelins en motoren die de file prima kunnen ontwijken. Dit zal ervoor zorgen dat er veel meer deals worden afgesloten, waardoor de economie weer zal gaan draaien. En kan de NS wel zeggen duurzaam te zijn, maar door de nieuwe groei zullen sterke duurzame ontwikkelingen mogelijk zijn!

Dus wij hebben Mrs. bij gebrek aan beter niet meer nodig, dus koop allemaal een wankel vliegtuig of iets dergelijks en vlieg rechtstreeks naar je doelen en idealen toe!

Zwart Brood gewoon eetbaar

Zoals elke dag ben ik in de supermarkt te vinden en heb vandaag heerlijk brood gekocht. Het is redelijk bruin brood. Nou eigenlijk zit het dichter bij zwart, maar dat zal wel erg goed voor mijn darmen zijn. Waarom denk ik dit? Ik zou het niet weten, want aangebrand drop of verkoolde worst eet ik liever niet. Daarom heb ik het brood in kwestie onder de loep genomen en ben in mijn diepe research erachter gekomen dat zo donker brood wetenschappelijk onmogelijk gezond kan zijn. Het zou namelijk verbrand moeten zijn, maar dat is gek genoeg niet het geval. Het schijnt zo te zijn dat door de broodfabrieken (dus geen ambachtelijke bakkers, want die spelen niet met hun eten) kleurstoffen worden toegevoegd om er donkerder uit te zien. En wij maar denken dat we gezond doen. Slim trucje, maar verklaart ook de buitenaardse smaak..

Het zwarte brood van de AH. Ook wel Boulogne genaamd

Grijs Schilderij sterker dan Televisie Medium

Ik zit heerlijk binnen en zag net vanuit mijn raam gehaaste mensen van onze lente genieten. Zo zag ik schitterende regenpakken met een enorm tempo de straat door sjezen. De bijbehorende gezichten waren van gehard staal, waardoor alle vrolijkheid van de straat werd afgespoeld. Ik kreeg plaatsvervangende schaamte, omdat ik met een droog gezicht naar dit grijze schilderij zat te staren.

Ik deed dan ook snel mijn gordijnen dicht om me niet te laten meesleuren door de negatieve stroom van buiten. Mijn hoofd wilde makkelijk vermaakt worden zonder zelf echt iets te doen en zette met een hoop gekreun de tv aan. Er kwamen wat vrolijke koks langs die een paar schitterende gerechten klaarmaakte en een hoop tekenfilms. Dit schrale aanbod zorgde ervoor dat ik het gevoel kreeg dat het binnen begon te regenen. Het was gewoon te saai en dacht dat veel mensen zich in dit standpunt konden plaatsen.

Maar waarom kopen wij dan tegenwoordig eigenlijk van die achterlijke grote televisies? Ze moeten steeds dunner, scherper en breder. Ook zijn er steeds meer televisies die 3D zijn, waardoor je gezellig met een soort zonnebril op de bank zit en eigenlijk niets ziet door de te dikke volkszanger die voor je beeld staat. Dit is een "erg fijn en knus" idee. Ik kijk dan ook net zo graag de hele dag naar het grijze schilderij die door het weer wordt getekend.

PS Weet jij waarom we die grote tv's kopen? Wanneer je deze vraag goed kan beantwoorden, maak je kans op een super de luxe 3D televisie!

Affaire tussen Beatrix en Balkenende

Het is vandaag zo'n dag dat mijn hoofd naar het verleden kijkt. En dan bedoel ik rond de jaren 60 en 70. In deze tijd was de wereld nog niet bezaaid met: mobiele telefoons, internet en bijvoorbeeld elektrische auto's. De Nederlander trok zich in deze tijd los van de zuilen en kwam op voor zijn eigen rechten. Hierdoor zag je ook een verschuiving in de muzieksmaak. Zo werden de zachte liedjes ingeruild voor de Rock 'n roll die door menig bandjes werd bespeeld. Het was een vrijgevochten beweging waar discussie en losbandigheid centraal stond.

Toch hebben mensen in mijn omgeving het gevoel dat wij het nu beter hebben, vanwege de steeds verbeterende technologie. Ik zie meer een wereld die steeds sneller en sneller gaat. Wij worden geboren om door middel van kennis te produceren. Het gaat nauwelijks over hoe we ons daar bij voelen als de opdracht maar zo effectief mogelijk wordt uitgevoerd.

Ambacht verdwijnt dan ook door grote de multinationals die voor een prikkie een product in elkaar flansen en doen vervolgens of ze het beste van het beste leveren. Hoe kan het dan zo zijn dat bijvoorbeeld vroeger muziekinstrumenten goedkoper en van betere kwaliteit waren. Zo was er pas de Les Paul (een gitaar uit de jaren zestig) gevonden die nu een onschatbare waarden heeft. Zelfs Gibson kan het nu niet nabouwen en wilt graag de gitaar onder ogen zien om hem weer te kunnen herbouwen. Dit is toch een vreemde gewaarwording? Dat het merk na al die jaren niet zichzelf heeft verbeterd en gewoon naar de begin jaren moet om zijn ambacht te hervinden. De passie is steeds vaker weg uit bedrijven en willen gewoon de portemonnee zo snel mogelijk zien groeien.

Toch hoor je nu dat bedrijven steeds meer met duurzaamheid en de omgeving bezig zijn. Dit kan in mijn optiek gezien worden als geïmiteerd gezwets die de kans van voortbestaan vergroten, omdat de consument dat wil horen. Ik vind het net zo ongeloofwaardig als een kind die van top tot teen onder de modder zit en tegen zijn moeder zegt niet buiten te zijn geweest. Of dat de Beatrix een affaire heeft gehad met onze tovenaar Balkenende.

Einde ergernis.

Steeds meer Rioleringen in Eigen Huis

Ik heb in een van de eerste posts de vaatwasser er is flink van langs gegeven. Vandaag is de luchtverfrisser mijn zondebok.

Bijna in elk huishouden is er een vorm van een luchtverfrisser aanwezig. De meeste zijn in blok vorm op het toilet te signaleren die de vieze geurtjes neutraliseren. Ook zie je vaak naast zo'n blok een flinke spuitbus die 250 hectare bloemenveld in een seconde kan uitspuwen. Deze geur is nogal overheersend te noemen in plaats van neutraliserend wat door vele merken wordt gesuggereerd.

Toch werken ze wel tegen de vieze geurtjes die bij een toiletbezoek op natuurlijke wijze ontstaan, zoals er in de gladde reclames wordt beschreven. Alleen zijn ze één ding vergeten. Je weet nu gewoon wat mensen op de wc hebben gedaan. Wanneer we een grote, vaak al onplezierige (denk aan je schoonouders) behoefte hebben voltooid, wordt de spuitbus geraadpleegd om te voorkomen dat de gehele gang naar "je weet wel" ruikt. Er gaan allemaal doom scenario's door het hoofd die ervoor zorgen dat er een enorme hoeveelheid aan parfum de lucht in wordt gespoten. Hierdoor neem je bijvoorbeeld bij een etentje een enorme lucht met je mee. Deze bestaat voornamelijk uit kunstmatige bloemen waar zelfs Darwin geen antwoord op heeft. Het is een erg gênante situatie, want ze weten allemaal wat je op de wc hebt uitgevoerd.

Maar er zijn ook gewoon luchtverfrissers voor het hele huis. Dus niet op de plekken waar soms smerige geuren worden geproduceerd, zoals de wc. Dit soort luchtverfrissers bezorgen mij ernstige hoofdpijn.

Vieze geurtjes geven toch het signaal dat er viezigheid is? Dit probleem kan toch makkelijk geëlimineerd worden met een goedkoop lapje en sopje. Waar zijn we dan mee bezig om de geur te camoufleren om vervolgens in een nest van bacteriën te leven.

Luchtverfrissers zorgen er dus voor dat we viezer leven en stink signalen afgeven aan onze omgeving. Dus ook bij de luchtverfrisser worden we door de marketing onafhankelijk gemaakt, terwijl we er helemaal niet onafhankelijk voor moeten zijn.

Deze afbeelding ruikt meer naar bloemenveld dan de luchtverfrisser

Werkende Light-producten

Jij en ik hebben tegenwoordig een echte stem in onze samenleving! Zo zie je dat steeds meer bedrijven naar ons luisteren in plaats van lukraak producten op de markt te zetten. Dit voelt goed, omdat de stempel van eenheidsworst is weggevallen. We zijn namelijk allemaal individuen en zijn daardoor allemaal een beetje anders. De een verzamelt bijvoorbeeld al zijn hele leven postzegels en de ander doet aan tuinieren. Beide schitterende hobby's die door verschillende mensen worden beoefend.

Ook zijn we tegenwoordig steeds bewuster over ons doen en laten. We willen bijvoorbeeld dat de aarde schoner wordt om de leefbaarheid van de volgende generaties te waarborgen. Hierdoor worden er steeds meer producten gekocht die dit standpunt met ons delen.

Ook zie je in de voedselbranche een verschuiving die hier naadloos op aansluit, namelijk ons bewustzijn over onze gezondheid. We weten steeds meer wat goed en wat slecht voor ons is en gaan hierdoor steeds beter voor onszelf zorgen. Daarom kopen we steeds meer light-producten die ervoor zorgen dat we lekker kunnen blijven eten, maar wel über-gezond. De kans bijvoorbeeld op hart en vaatziekte is een stuk kleiner en je weegt door de producten vele kilo's minder, waardoor de zelfverzekerdheid een flinke boost krijgt. 

Het straatbeeld is dan ook de afgelopen 10 jaar enorm veranderd. De zelfverzekerdheid van de Nederlander is enorm gegroeid en de hoeveelheid gezette mensen is net zo laag als het percentage Ferrari's op de Nederlandse snelweg. Hieruit kunnen we concluderen dat light-producten werken!

Hierdoor zullen de light-producten nooit meer verdwijnen in onze samenleving door hun verrijkende functie.

Een mandje vol met gezonde Light-producten

Hongerklop 2.0

Ik wil er eerlijk voor uitkomen dat ik ook een mens ben. De mens zoals jij en ik heeft als die niet eet vaak erge trek. Meestal ben ik deze hongerkloppen prima voor, dit doe ik door middel van de volgende instrumenten: pindakaas, hagelslag en boterhammen. Maar er zijn momenten dat deze survivalspullen thuis gelaten worden, bijvoorbeeld wanneer ik naar de stad ga. Het maakt niet uit welke handeling ik daar uitvoer, ik neem ze nooit mee.

Toch blijft ook in de stad mijn lichaam een energie slurpend mechanisme die er meestal voor zorgt dat de trek zich binnen vijf minuten introduceert. Deze weet ik nog prima onder controle te houden en mijn functioneren lijdt er dan ook nog niet onder. En sjok vervolgens rustig van winkel naar winkel. 15 minuten later begint de trek de overhand te nemen. Deze trek wordt in mijn Westers hoofd gewoon als enorme honger gezien. Ik trek wit weg en reageer snauwend op alles en iedereen. Het enige wat ik wil is eten en dat ga ik ook doen!

In de verte zie ik vanuit mijn ooghoek een enorme M op een gevel. Het is de M van Verlosser. Vervolgens zet ik het op rennen om zo snel mogelijk mijn hongerklop te verslaan. Ik bestel met een te grote slijm voorraad een paar hamburgers, friet en een grote cola. Wanneer de transactie is voltooid en de medewerker (met mooie pet) het dienblad met het zonovergoten eten aan mij overhandigd, kies ik een "knusse" plek om te zitten. Wanneer ik de landing inzet, grijp ik al naar het eten. Het woord gulzig is hier wel gepast. Dit zorgt ervoor dat ik het eten binnen een handomdraai naar binnen heb gewerkt. Op dat moment noem je het ook geen eten meer, maar minstens een verschrikkelijke bocht. Je lichaam kijkt je dan ook vragend aan en denkt: wat heb ik fout gedaan?

Het is een afschuwelijk ervaring en had ipv van het piep voer veel liever mijn boterhammen pindakaas gegeten. Toch durf ik te wedden dat de volgende keer de wonderlijke boterhammen weer vergeten worden en ik weer met een uitgezette buik de Mcdonalds uit zal lopen. Hoe doen jullie dat marketing? Of ben ik gewoon zwakkeling?

Column

Daar is die dan, mijn column! Deze zal mijn hele leven doorlopen, dus ook mijn leven in de toekomst. Dit klinkt waarschijnlijk niet boeiend, omdat je denkt dat ik vanuit de losse pols over mezelf ga fantaseren. Dat is echter niet het geval. Ik hou namelijk rekening met mijn onderwerp van mijn blog: de gemanipuleerde consument.

Ik laat in mijn column mezelf zien in verschillende levensfases. Denk aan baby Casper, kleuter Casper, puber Casper, volwassen Casper, midlife crisis Casper en als laatst de hoogbejaarde Casper. In al deze levensfases ben ik in andere producten geïnteresseerd. Dit is niet echt verwonderlijk. Ik zou bijvoorbeeld niet als midlife crisis man mijn billetjes laten inpoederen door mijn moeder met Zwitsal.

Maar er zit een kwinkslag in het verhaal. Namelijk dat deze Caspers niet in de wereld leven zoals wij die kennen. Daarentegen leven zij in een wereld waar producten zijn zoals de marketing ze beschrijft. Bijna alle producten worden door de marketing als wondermiddelen neergezet die geen enkel nadeel met zich meebrengen.

Dit zal dan ook voor humoristisch en onwerkelijke situaties zorgen. Dit doe ik echter niet zonder reden. Ik wil namelijk jullie lezers bewust maken van de zwets die vele merken met zich mee dragen.

Komende week zal de column "echt" van start gaan met als eerste gast: Baby Casper. Tot dan!

Bier veroorzaakt Burgeroorlog

Ik ben als noordeling in het zuiden gaan wonen. Dit beviel me meteen, alleen er waren een paar kleine dingetjes waar ik gewoon als vreemdeling aan het moest wennen. Bijvoorbeeld bij de gesproken taal. Zo komt er bij het groeten soms het woord houdoe langs. Of als er iemand het over zijn vader heeft, wordt er niet over mijn vader gesproken, maar ons pap. Ook vinden vele Brabanders het moeilijk om de t uit te spreken. Zo hoor je nooit wat, maar wa. Eveneens wordt hier de g als een zijde deken uitgesproken, terwijl het bij noordelingen klinkt alsof ze schuurpapier hebben ingeslikt.

De gesproken taal in Eindhoven is dus een beetje anders, maar ik heb het helemaal niet als storend ervaren. Het klinkt namelijk vaak vriendelijker. Daarentegen was er wel in de eerste maand een grote ergernis! Dit was namelijk het Bavaria bier... De heerser van de zuidelijke provincie. Waar ik vandaan kom, wordt het bier beticht van een slechte smaak, te goedkoop en heeft het een mietjes imago. Hier was ik het dus volledig mee-eens, terwijl ik me eigenlijk geen bewuste slok van het afschuwelijke bier kon herinneren.

Toch bleef ik de eerste maand achter mijn standpunt staan en kocht ik vaak ander bier wat tot veel ophef leidde bij de Brabanders. Zij waren natuurlijk weer verknocht op Bavaria pils. Het was een enorme bierstrijd die ik eigenlijk niet kon winnen. Toen ik dit besefte, gaf ik Bavaria de kans om mij te overtuigen van haar bier en dat was gelukt.

Het heeft dus een maand geduurd dat ik me had overgegeven aan Bavaria bier. De marketing van concurrerende bierbrouwers en de collectieve mening van mijn sociale omgeving hadden zo'n kracht dat ik het bier verafschuwde zonder het echt te kennen.

Ik was extreem gemanipuleerd en wil hierom mijn excuses aan Bavaria aanbieden.

PS Bavaria fanaten er is ook ander Bier!

Six Word Story

Uggs zitten lekker! Zei ze blozend

Wij, De gemuteerde Madelief

Ik begrijp dat bij het lezen van mijn titel de vraagtekens door je hoofd heen vliegen. Zo zou je kunnen denken dat ik weinig van de biologie begrijp, omdat wij (de mens) niet van een simpel bloempje afstammen.  Heel simpel wil ik het madeliefje niet noemen, aangezien de plant erg in trek is bij vrouwen van middelbare leeftijd.

Waarom een Madeliefje in je titel?

Een bloempje als het madeliefje hoeft geen keuze te maken, want die keuzes zijn al voor haar gemaakt. Zij bepaalt niet of ze op een keukentafeltje staat of wordt ondergezeken door een tackel met blaasproblemen. Hoe het madeliefje haar leven leeft, wordt dus vooral door de mens bepaald. Ik heb bijvoorbeeld mijn moeder vaak genoeg fluitend een iets uitgedroogd madeliefje zien weggooien of zijn of haar broertjes zien amputeren. Het is een ondragelijk beeld waar enig schuldgevoel ontbreekt.

In de marketing gaat het niet echt anders, alleen zijn wij degene die worden bespeeld. Zo worden er slimme technieken uit de wetenschap gebruikt om de consument zoveel mogelijk te beïnvloeden en te sturen. Hierdoor zijn onze keuzes net zoals bij het madeliefje niet echt vrij te noemen. Vandaar de titel: Wij, de Gemuteerde Madelief.

Ondergewaardeerd Slachtoffer

De Nieuwe Jonge Hinde

Het is al een tijdje terug, maar wil het graag met jullie delen. Een maand geleden hoorde ik hele vreemde geluiden die zelfs alternatieve bandjes niet in hun spannende intro's zouden willen verwerken. Ik keek meteen achterom en zag niets. Toch hoorde ik nog steeds rare kreten die ik niet kon plaatsen. Er gingen allemaal clichématige scenario's door mijn hoofd die ik beter niet met jullie kan delen.

Toch twijfelde ik om er naar toe te lopen. Het geluid werd harder en harder, maar verstaanbaar was het nog steeds niet. Het enige fatsoenlijke wat ik kon bedenken, was dat iemand zijn passie voor oerkreten-schreeuwen met het openbare publiek deelde.

Maar vanuit het niets vloog een veel te snelle fiets met oude vrouw, de straat in. Ik snapte er niets van en keek de oude vrouw met open mond aan. Deze stond waarschijnlijk zo open dat de vrouw me iets toeriep. Namelijk: even heerlijk mijn nieuwe fiets testen! Ik keek doofstom, omdat ik het simpelweg niet begreep. En opeens viel het kwartje met een oorverdovende knal op de grond. De oude dame fietst op een elektrisch rijwiel. Hierdoor maakt ze die ongekende snelheid waar menig wielrenner onzeker van wordt.

Het is pure kunst om naar te kijken. De oude vrouw is door de fiets getransformeerd in een jonge hinde. Ik vind het schitterend! Maar ik wil de marketing waarschuwen. Ga alstublieft niet door middel van slimme technieken deze fietsen aan de fitte mens verkopen. De fiets zal ons dan geen grotere afstanden doen overbruggen, maar slapper, brozer en ambitieloos maken. De elektrische fiets is dan ook de achilleshiel van de mensheid.

Dus marketeer blijf dan ook de juiste harten vervullen. Zo niet help je de mensheid aan zijn ondergang.

Moederdag.. Daar doe ik niet aan!

Het is morgen Moederdag, de dag waar elke moeder heerlijk wordt verwend. De kleintjes geven tekeningen waarvan normale objecten, kunstachtige vormen en kleuren vertonen. Ook staan er de prachtige woorden op als: voor jou mama, voor de allerliefste mama van de heeeele wereld of gewoon mama. Het maakt niet uit wat er op het papier staat, want het is pure moederliefde. Echter is de klus wel "tijdrovend" door de stramme pols techniek die de kleuter tot de puntjes beheerst. Dus vaders van kleuters ,die nog geen tekening hebben op dit moment, pak zo snel mogelijk de potloden en laat je kind tekenen!

Maar mijn punt is de liefde die de kinderen in hun presentje stoppen, is echt! Wij kopen nu vooral een cadeau, omdat het Moederdag is. Ik heb vandaag zelf snel even iets gehaald, aangezien mijn hele familie al wat had gekocht. Dit betekent niet dat ik mijn moeder geen cadeau gun, maar ik zie Moederdag als een commerciële dag. Het gaat niet om de moeder, maar om het verkopen van te gelikte producten.

Ook de kracht van het cadeautje wordt minder op Moederdag. Onze moeders weten namelijk ook dat het de dag van de moeders is! Wanneer je echt je moeder even in het zonnetje wil zetten, doe het dan op een willekeurige dag. Dit zal voor meer waardering zorgen.

Mooie anekdote, maar ik geef morgen net als ieder jaar het presentje met een te lieve lach en kus.

Elektrische Goden

De schrik van de dag

Vandaag ben ik op mijn dooie gemak naar de sportschool gefietst. Het tempo zat er niet helemaal in en het dagdromen nam de overhand. Gewoon de heerlijke tijdloze fietstocht die je onbewust naar plaats van bestemming brengt. Ik fietste op een rustige weg en hoorde de vogels prachtige toonladders bespelen. Het was dus stil op straat en kon vanuit mijn optiek zonder enige moeite links afslaan. Daar ging ik dan met de haren door de wind in een sukkeldrafje naar links. Opeens zag ik in mijn ooghoek een blauw gevaarte en rukte zonder enige aarzeling aan het stuur om mijn oude koers te herpakken. Ik schrok me rot! Verder hoorde ik vooral een set banden mij passeren. Het was een Prius. De koning onder de schone auto's die mij als een echte auto kan verwonden.

Daarom wil ik het vandaag hebben over de o zo zuinige Prius. De auto verbruikt weinig, omdat er twee motoren inzitten. Namelijk een verbrandingsmotor en elektromotor.  De uitstoot is te evenaren met die van kleine auto's. Hier is natuurlijk niets mis mee. De mensen die in de Prius rijden zijn dan ook vaak erg milieubewust en verafschuwen de grote benzine verbruikers.

Maar beste milieuactivist, de marketing heeft het ook van jou gewonnen. De auto is helemaal niet zo schoon. De onderdelen worden wereldwijd gemaakt en per schip naar Japan vervoerd. Ook zorgt de productie van de Prius voor een stuk meer giftig afval dan bij een "normale" autofabrikant. Dit zorgt er dan ook voor dat de Prius slechter voor het milieu is dan de hedendaagse benzineauto.

Mijn excuses voor het slechte nieuws de heer milieuactivist, maar wil niet weer een keer aangereden worden door een te stille auto.

De onbetrouwbare Buurtsuper

Ik liep vanmorgen naar mijn vertrouwde supermarkt om een lekker ontbijtje te halen, alleen kwam voor de dichte deur erachter dat het Hemelvaartsdag was. Ik weet het, het was niet erg slim van en maakte me zorgen hoe ik vandaag tot mijn dertigduizend calorieën zou komen. Moest ik nou bloembollen gaan eten als in de oorlog? Ik wist echt even geen uitweg!

Maar opeens kwam er een fel licht in mijn ogen. Deze gaf mij weer hoop en kracht. Ik liep er aarzelend naar toe. Het was een briefje, hierop stond dat de winkel van 12 tot 7 uur open zal zijn. Ik was opgelucht en liep gehaast met een knorrende maag naar huis en at me met andermans-brood vol. In deze vreetkick had ik me zo vol gegeten dat ik pas om half vijf bedacht om weer eens terug naar de C1000 te gaan.

Ik kom daaraan en zie auto's op de parkeerplaats. Tot nu toe gaat alles zoals gepland. Mijn automatische piloot stuurt mij naar de broodafdeling. Bij de afdeling aangekomen, begint er opeens een lampje te knipperen en in een  rap-tempo verandert mijn besturingspaneel in een groot knipper spektakel.  Er was gewoon GEEN brood. Ik keek geschokt om me heen. Bijna alles was op!

Hoe kan je nou als winkel jezelf dan open verklaren? Ze deed waarschijnlijk de moeite om op Hemelvaartsdag open te zijn en de consument op deze dag te lokken. Maar wat kregen we ervoor terug? een uitgekauwde sok die het begrip "schoon" utopisch vindt.

Toch wilde ik niet een stuk fietsen voor de concurrent en heb daardoor toch mijn eten bij desbetreffende C1000 gekocht. Ze hebben me gemanipuleerd en ik schud als reactie mijn portemonnee leeg.

Het onbekende spel

     
Bij elk prijskaartje wordt er door de verkoper of concern nagedacht over de prijs. Zij gebruiken hierbij psychologische technieken. Zo zie je bijna nooit ronde getallen. Het eerste getal moet laag zijn, want het zorgt ervoor dat ons brein het product een stuk goedkoper gaat zien. Zo worden er bijvoorbeeld meer t-shirts verkocht van 19,99 dan t-shirts van 20,- euro. De "lagere" prijs stimuleert dus impulsaankopen. Terwijl we allemaal kunnen zeggen dat beide shirts 20 euro kosten. Deze techniek wordt ook gebruikt bij bijvoorbeeld onze "goedkope" droomvakanties. Heb je ooit vakantiereizen met een prijskaartje van exact duizend euro gezien? Ik acht de kans erg klein. Je hebt waarschijnlijk wel een vakantiereis met een prijskaartje van 995 euro waargenomen. Ook hier wordt voor het lagere getal gekozen (9 in plaats van 10).

Maar bij echte luxeproducten geldt het tegenovergestelde. De prijs moet dan ook exclusiviteit met zich mee dragen. Denk aan de dure presentjes die een "verliefde" zakenman aan zijn vrouw geeft. Zij voelt namelijk door een echt duur sieraad veel exclusiever en de man is trots dat die het dure ding zo uit de losse heup heeft kunnen betalen. Daarom zou je weinig sieraden van 2995 euro en wel van 3010 euro, omdat het een stuk duurder oogt.

Iedereen is dus gevoelig voor de bewust gemaakte prijs.

Zuivere koek die Bananen

Vandaag in de supermarkt waren mijn vertrouwde bananen op en ik moest hierdoor afwijken van mijn normale keuze. Er lagen alleen nog te dure Fair Trade bananen, maar door mijn verslaving heb ik ze toch gekocht.

Het was een rip uit mijn lijf als arme student zijnde. Echter zit er ook een goede kant aan deze bananen, ze zijn namelijk Fair Trade. Deze bananen zijn op een ethisch verantwoorde manier geteeld. De bananenboeren worden bijvoorbeeld niet uitgebuit.

Dit is bij mijn goedkopere bananen wel waarschijnlijk het geval. Daar wordt waarschijnlijk weinig rekening gehouden met mensenrechten. Daarentegen wordt er wel degelijk door de desbetreffende bedrijven naar de inkoopprijzen gekeken.

Ik vraag me af waarom de supermarkten producten willen voorkopen waar misschien wel kinderarbeid of slavernij aankleeft. Wij de consument worden met de Fair Trade bewust gemaakt dat eigenlijk de andere concurrerende producten niet ethisch kloppen.

Het erge is dat bij ons de verantwoordelijkheid wordt neergelegd. Wij moeten kiezen tussen een laaggeprijsd product of een sociaal en cultureel verantwoord product die duurder is. De hele winkel hoort toch vol te zijn met producten waar uitbuiting, slavernij, marteling en andere soorten gruwelijke taferelen worden uitgesloten. Niemand wilt daar toch mee verbonden zijn.

Maar wij, de consument kunnen niet de wereld veranderen, want we hebben te weinig invloed op het aanbod. De politiek zou een stuk meer kunnen betekenen.

Zij zou bijvoorbeeld meer controle kunnen het uitvoeren op multinationals en distributiekanalen en door middel van regels ervoor zorgen dat er schone producten in de schappen komen te liggen. Dit zal waarschijnlijk niet gebeuren, omdat de schone producten als te duur worden gezien wat tot verslechtering van de economie zal betekenen. Dit is een slechte gedachte die vooral op het korte termijn is gebaseerd.

Maar wanneer er echt alleen maar schone producten mogen worden aangeboden, zal de vraag naar deze producten natuurlijkerwijs groeien. Dit zorgt ervoor dat de prijzen van deze producten zullen dalen. Dus op lange termijn is er geen probleem. Alleen moeten multinationals de juiste koers varen, anders zal het tot (terechte) faillissement kunnen leiden.

Willen we dus echt een eind maken aan de niet-ethische producten moet de politiek verantwoordelijkheid nemen en moet deze niet bij de consument worden neergelegd.

Zelfs in het zwembad Internetten!

In de loop van de jaren zijn we verbonden geraakt met het internet. Het is onze vriend. We zitten dagelijks op Twitter, Facebook, Linkedin en nog veel meer. In colleges en tijdens vergaderingen zijn we door de internetfunctie op de mobiele telefoon in contact met de buitenwereld, terwijl het door vele als onbeschoft wordt gezien. Ook in de trein zijn de meeste ogen niet meer op buiten gericht en kan er niet meer gesproken worden over een conversatie met je buurman of buurvrouw. We zijn door het internet namelijk verbonden met onze echte vrienden!

Internet is dus erg belangrijk en tegenwoordig heeft bijna iedereen een telefoonabonnement met het ongrijpbare fenomeen. Dit mobielinternet is vooral duur en vaak ook traag. Hierdoor zit iedereen eigenlijk op de wifi in de trein, bieb, Mcdonalds, festival terreinen, bungalowparken, hotels, restaurants, cafés, sommige parken, Albert Heijn, stadions, concertzalen en nog veel meer. Je kan dus bijna overal op de wifi. Als stedeling is dus een telefoonabonnement met internet niet echt nodig door het enorme gratis internet aanbod.

Maar ik hoor je al denken: wat moet ik doen als ik mijn vrienden wil contacten op een plek zonder wifi en heb geen internet op op mijn mobiel? Nou het antwoord is simpel: je kan gewoon je vrienden bellen of een sms sturen. Dus laat je niet misleiden door de dure internetabonnementen, want we kunnen gemakkelijk zonder.

De functionerende suikertelefoon!

Het is een wonder, maar ik heb mijn mobiel op te klunzige manier uit mijn handen laten glijden waardoor mijn scherm het heeft begeven. Maar ging volle moed naar mijn provider toe, omdat ik zeker van mijn verzekering was.

Toen ik binnen kwam zag ik een enorme rij met soortgelijke gedupeerden. Ook bij hen was het scherm kapot. Vele dachten een verzekering te hebben, maar bleek achteraf niet het geval en moesten vele euro's uitgeven, wilde het toestel worden gemaakt. Ik was hier niet bang voor, want het zat wel snor.

Na lang wachten was ik eindelijk aan de beurt. Ik reikte mijn mobiel met grote zelfverzekerdheid aan de vriendelijke medewerker. Ze zag mijn schade en wilde er alles aan doen om hem weer te laten maken. Toen tuurde ze naar de computer en zag dat er helemaal geen verzekering was. Na veel getelefoneer bleek dat mijn verzekering was stopgezet zonder dat ik daar iets van wist. Hierdoor moest ik meer dan 200 euro betalen, zoals eigenlijk de hele rij.

Dit kan natuurlijk toeval zijn, maar met deze schadebusiness wordt er ongelofelijk veel geld omgezet bij de providers. In de Nokia 3310 tijdperk was dit helemaal niet mogelijk, omdat de telefoons van toen letterlijk konden vliegen en op eigen pootjes konden landen zonder een krasje te krijgen. De fragiele telefoons geven dus de providers enorme inkomsten en de consument grote ergernissen.

Daarom wil ik met deze blog de mobielfabrikanten vragen om een sterke smartphone op de markt te zetten die tegen een dagelijks stootje kan. Dit is minder gunstig voor de providers, want verzekeringen hoeven niet worden afgesloten. Maar als mobielfabrikant zal je de toppositie innemen en erg geliefd worden door de consument.

Leeuwinnen gesignaleerd bij Bijenkorf

We kennen het allemaal uitverkoop. Ik hoor het mijn moeder al zeggen: hoe duur je denk dat dit jurkje was? Je weet op dit moment dat er een enorme overwinning is geboekt waar de wereldkampioenen nog jaloers op worden.

Bij de grote mooie warenhuizen als de Bijenkorf wordt uitverkoop gezien als de oeroude jungle waar de individualistische leeuwinnen op zoek zijn naar de juiste prooi. Deze prooien kunnen geen kant op en worden op een onplezierige manier betast. Vaak zijn er een paar pronk stukken die enorm zijn afgeprijsd. Bij deze stukken wil je dan ook niet vrijwillig lopen, want de kans op open wonden is erg groot.

Door de spuitende adrenaline worden er ook te grote fouten gemaakt. Zo worden er veel te kleine maten opeens geaccepteerd en rennen de leeuwinnen met een tunnelvisie naar de paskamer. Er is helemaal geen rust in het lichaam te vinden en trekken de pronkstukken aan. Het zit hier en daar wat te strak, maar door de opvliegende hormonen wordt zelfs een karamelpudding op het hoofd als prachtig ervaren.

Eenmaal thuisgekomen trek je het pronkstuk met een winnaarsmentaliteit aan en vraagt met een rood hoofd door de nog steeds heersende adrenaline aan de kinderen: hoe duur denk je dat dit jurkje was? Het is even stil en dan buldert het van het lachen. Je krijgt het gevoel dat je een zeer succesvolle grap hebt gemaakt. Deze zorgt voor bezinning. Je loopt naar de spiegel en ziet een oververhitte vrouw staan in een veel te kleine jurk die op ontploffen staat. Je moet ook lachen en hangt hem als trofee in de kast op.

Links het verbogen Rechts

We maken elke dag enorm veel keuzes. Deze zorgen ervoor hoe je de toekomst uitstippelt. Een keuze zorgt er ook direct voor dat je de andere keuzes niet maakt, wat ook invloed heeft op de toekomst. Eveneens als je een keuze hebt gemaakt, kan je nooit meer op hetzelfde moment de keuze weer maken. Het zit vast in de tijd. Dit zorgt ervoor dat bijvoorbeeld kleine keuzes elke keer anders kunnen uitpakken.

Zo kan je bedenken om toch even water te halen op het station en je komt hier je grootste liefde tegen. Je kan dus eigenlijk niet zeggen wat voor koers je vaart bij het maken van keuzes. Terwijl je bij het maken van keuzes met de toekomst bezig bent en dus naar een ideaalbeeld streeft.

Deze verschilt per mens en wordt gevormd door karakter en omgeving. Mensen uit bijvoorbeeld een arbeidersmilieu hebben vaak een vroege kinderwens en realiseren deze gemiddeld sneller dan mensen uit een studerend milieu.

Je keuzes zijn dan ook niet allemaal even vrij door de sociaal culturele controle. Daarentegen heeft elke keuze op iedereen andere invloed door tijd, sociale omgeving en karakter, waardoor het leven toch voor iedereen spannend en uitdagend blijft. Ook moet je niet teveel naar je ideaalbeeld streven, maar veel meer genieten van de weg ernaar toe. Dit zorgt voor minder stress en een fijner leven.

Cursus Damschreeuwen groot succes!

Schreeuwen is letterlijk het verheffen van de stem. In het algemeen wordt schreeuwen gebruikt om iets duidelijk te maken, denk bijvoorbeeld in paniek situaties. Wanneer je in de stad loopt en een vriend in de verte ziet lopen, kan er weleens een schreeuw geproduceerd worden. Voor de desbetreffende omgeving is dit heel irritant en kan intimiderend overkomen.

De schreeuwer valt echter wel meteen op en je onthoudt zijn of haar hoofd. Of je dit nou wilt of niet. Het is dan ook geen wonder dat een groot deel van de Nederlandse bevolking een ontzettende hekel heeft aan reclames. Vele bedrijven gebruiken namelijk deze schreeuwtechniek.

Dit is echter best raar, want schreeuwen gaat over het algemeen gepaard met negatieve aandacht. Je kan het vergelijken met het voor de grap aanzetten van een brandalarm midden in een tentamen.

Zo heeft de Mediamarkt ontzettende schreeuwreclames en eigenlijk is de gevel niet zo heel anders. Er staat ongeveer honderd keer Mediamarkt op. Dit zijn geen kleine letters, maar je kan het van kilometers afstand lezen. Ik heb daarbij nog nooit iemand gehoord die de reclames leuk of boeiend vond. Toch komen we met ze alle massaal op de winkel af.

Het maakt dan niet uit hoe bedrijven met ons omgaan, omdat zij ons onbewuste controleren. Dit is in een zeer enge gedachte. De eerste stap om dit enge proces te laten stoppen, is het creëren van bewustwording bij de consument zoals jij en ik. Vandaar deze post.

Mens evolueert nog in smaakontwikkeling

Helaas kies een Pindakaas

Daar staan we weer voor de overvolle schappen in de supermarkt. Het ene merk schreeuwt nog meer om aandacht dan de andere. Het is dan ook niet gemakkelijk om het juiste product te kiezen.

Vele merken met de bijbehorende producten onderscheiden zich niet met het door hun aangeboden product. Ze zijn namelijk (bijna) identiek. Het verschil dat we het ene product kopen en de anderen niet ligt aan de associaties die het merk oproept. Het merk is de doorslaggevende factor en niet de smaak.

Hieruit kunnen we concluderen dat vele producten een stuk beter of lekkerder kunnen zijn dan dat we hedendaags gewend zijn. Concurrenten kopiëren producten van elkaar en gaan vervolgens met het positioneren van het merk aan de slag. Er wordt niet meer naar het product gekeken. Dit zorgt voor steeds minder smaak sensatie en dus eentoniger eten.

Is het niet tijd voor vernieuwde vorm van ambacht die betaalbaar is in plaats van een merk te kopen?